Ty tylko mnie poprowadź, Tobie powierzam mą drogę

Nareszcie!!! Zaczynamy wspólne wędrowanie, wspólne przebywanie, wspólne rekolekcje w drodze. To jest ten szczególny, wyjątkowy czas, do którego odmierzaliśmy dni i godziny. I w końcu jest 2 sierpnia 2015 r. i wyruszyła 33. Piesza Pielgrzymka Zamojsko – Lubaczowska na Jasną Górę. Co kryje się w naszych sercach, wiemy my sami, Jezus i Maryja. Radość, entuzjazm i nadzieja, na pewno. Może czasami lęk i obawy. Jak co roku rozpoczęliśmy ją w zamojskiej Katedrze mszą św. pod przewodnictwem Pasterza naszej diecezji ks. bp. Mariana Rojka, który powiedział do pielgrzymów:

Stojąc na dworcu życia, słyszę zapowiedź skierowaną do mnie. Nadchodzi moja godzina, a nawet już jest. Nie wolno mi jej przeoczyć bo stracę tę jedyną możliwość dla uświęcenia siebie i innych. Dzisiaj z niewielkim plecakiem, w którym są rzeczy niezbędne na cały dzień pielgrzymowania, z peleryną od deszczu, kawałkiem chleba, czapeczką chroniącą głowę od upału, ze śpiewnikiem w dłoni, radością w sercu i uśmiechem na twarzy, z tym wiodącym Chrystusowym przesłaniem: Błogosławieni czystego serca, patrzysz na ten swój życiowy dworzec. A tu tyle torów, peronów i pociągów odjeżdżających w różne strony. Przez chrzest święty mamy już wyznaczony kierunek naszego pielgrzymowania – niebo.

Rozpoczynające się dzisiaj Wasze pielgrzymowanie na Jasną Górę do Bożej Matki, staje się jakby pośrednią stacją na tej drodze życiowej podróży. Macie tyle dni na to, by w drodze przyjrzeć się temu, co jest napisane na Waszym osobistym chrzcielnym bilecie podróżnym i na naszym narodowym, który jako Polska otrzymaliśmy już 1050 lat temu.

Nieustannie szukamy naszego miejsca. Boimy się, by nie ustać, nie zagubić się w drodze. Lękamy się kolejowej katastrofy, żebyśmy nie wypadli z szyn Bożych wskazań utrzymujących nas we właściwym kierunku pielgrzymowania. Podczas tego wędrowania do Jasnogórskiej Czarnej Madonny, niech każdy z Was potraktuje ten dar czasu i Bożej łaski, jako swoisty dworzec, na którym zatrzymujecie się w swojej życiowej drodze.

Wpatrujcie się w Oblicze Chrystusa Eucharystycznego, który w tym roku po raz pierwszy będzie szedł z Wami w Najświętszym Sakramencie. Rozmawiajcie z Jezusem, pozwólcie Mu zamieszkać w Was, nie tylko na czas tego pielgrzymowania.

Niech nasza Niebieska Matka mówi do każdego pielgrzymka takie słowa: zatrzymaj się na chwilę. Pamiętaj, obok Ciebie jest inny pielgrzym. Nie bądź dla niego obojętny, spotkaj się z nim, uśmiechnij się do niego, porozmawiaj z nim. Jeśli coś masz, to podziel się z drugim. Módlcie się razem, pod znakiem tego krzyża, który będzie wam przewodniczył – Krzyża Światowych Dni Młodzieży.

To Maryja uczy każdego pielgrzyma, że uśmiech serca i uśmiech na twarzy, pomimo utrudzenia drogi, jest jak światło, ma prawdziwie uzdrawiającą i leczącą siłę. Uśmiech, pogoda serca, radość z tego, że jestem katolikiem, rodzi w duszy spotkanego człowieka również to piękne, czyste otwarcie na Boża łaskę. Dajcie to świadectwo wobec ludzi, którzy będą na Was patrzeć, przyjmować, karmić, prosić Was będą o modlitwę.

Na zakończenie Eucharystii, ks. biskup pobłogosławił i poświęcił pielgrzymkową monstrancję, w której będzie z nami wędrował do Matki Jej Syn Jezus Chrystus oraz repliki symboli Światowych Dni Młodzieży - krzyż i ikonę Matki Bożej Salus Populi Romani.

Będą z nami wędrowały symbole Światowych Dni Młodzieży – krzyż z tymi słowami, które zostawił nam św. Jan Paweł II i ikona Matki Bożej, która jest naszą tarczą i obroną. I w ten sposób został przygotowany ten obraz, by nieść go jako tarczę i nigdy nie zapomnieć, że Matka Boża nas ochrania i broni przed wszelkim złem – powiedział do pielgrzymów na rozpoczęcie tych szczególnych rekolekcji w drodze ks. Michał Moń, dyrektor pielgrzymki.

Mamy do pokonania ponad 300 km. Pójdziemy przez miasta, miasteczka i wsie naszej Ojczyzny. Hasło jakie towarzyszy im w tym roku to słowa „Błogosławieni czystego serca". Niestraszny nam upał, deszcz i niewygody. Idziemy bo mamy cel, bo mamy swoje intencje. Zapiszemy je na kartce papieru, by później odczytać w trakcie modlitwy różańcowej. Albo ukryjemy głęboko w sercu.

O godz. 10:30 grupa św. Tomasza i grupa św. Wojciecha wyruszyły na pielgrzymkowy szlak. Towarzyszą im słowa ks. biskupa: Wsiadamy na stacji 33. Piesza Pielgrzymka Zamojsko – Lubaczowska na Jasną Górę, nie po to by tu szukać szczęścia, ale po to, by szczęściem swojego życia wiary, nadziei i miłości, dzielić się z innymi. Otwórzcie Wasze serca i oczy i bądźcie błogosławieństwem dla tych, do których idziecie, od których będziecie brali ten codzienny kawałek chleba.

Wychodzimy 2 sierpnia od Matki Bożej Odwachowskiej do Matki Bożej Częstochowskiej. Ona, Matka, będzie nas prowadzić do swojego Syna i będzie na nas czekać 14 sierpnia - kochająca, zasłuchana i uważna.