Drukuj

Słownik gwary pielgrzymkowej

Alina Klimczak-Wieczorek + .

Na dobry początek warto zapoznać się z gwarą pielgrzymkową :) 

 

  • Asfaltówka - uczulenie na kurz i asfalt objawiające się zaczerwienieniem skóry i/lub wysypką - głównie na nogach. Przechodzi samorzutnie po powrocie w cywilizowane warunki. Najbardziej narażeni są ci, którzy próbują - wbrew regulaminowi - chodzić w szortach lub mini spódniczkach.
  • Bagażowy - kawał silnego brata, ładującego bagaże na pakę.
  • Batman - widok biegnącego w rozpiętej sutannie księdza.
  • Bąbel - niespodziewana, niezasłużona (na ogół) narośl pokutna na kończynach dolnych, często (ku rozpaczy medyków) przekłuwana znaczkiem.
  • Baza - miejsce pobytu VIP-ów pielgrzymkowych.
  • Boli – słowo najczęściej wypowiadane przez pielgrzyma.
  • Brat - każdy pielgrzym płci męskiej.
  • Cisza nocna - według regulaminu czas pomiędzy godz. 22:00 a poranna pobudką.
  • Daleko jeszcze? – najczęstsze pytanie skierowane do porządkowego, szczególnie przez tych co idą pierwszy raz.
  • Dołączamy! – wyraz, który prześladuje każdego pielgrzyma i na jawie i we śnie.
  • Dyrektor pielgrzymki - człowiek, który wie, co się dzieje na końcu pielgrzymki, będąc na jej czele; wie, co się dzieje na trasie, będąc na bazie; wie, jaka zupa będzie na obiad za trzy dni a denerwuje się tylko drobiazgiem, czy pielgrzymka wejdzie na Jasną Górę o dziesiątej piętnaście.
  • Dziura – ubytek w grupie (wolna przestrzeń).
  • GSP - Główna Służba Porządkowa... pilnują porządku i nas.
  • Już niedaleko – malutkie kłamstewko porządkowych, służące do podniesienia morale grupy.
  • Kabelek – przewód elektryczny pomiędzy głośnikami spełniający jednocześnie funkcję uszczelniającą kolumnę pielgrzymkową.
  • Kamizelka odblaskowa – część garderoby, dzięki której porządkowego nazywają żarówą.
  • Kilometr pielgrzymkowy – wartość zmienna, niewiele mająca wspólnego z tradycyjnie pojmowanym kilometrem, oscylująca wokół 1000 metrów, mierzona cyrklem, w warunkach polowych samochodem kierownika trasy bądź nogami pielgrzymów.
  • Koedukacja - w odniesieniu do noclegów surowo wzbroniona.
  • Kwatermistrz - wie, gdzie kto nocuje, ale nikomu nie powie.
  • Las - ulubione miejsce spotkań pielgrzymów z przyrodą.
  • Lewa wolna - nie oznacza amnestii dla komunistów w ramach miłosierdzia chrześcijańskiego, a jedynie pozostawienie na lewej stronie drogi przejazdu dla samochodów lub innych pojazdów.
  • Łapiemy kabelek! - zaraz po "dołączamy!", najczęściej słyszane hasło oznaczające zachęcenie do przygarnięcia kabelka, który trzyma przy lewej osi niemalże na uwięzi.
  • Mycie - czynność polegająca na zobaczeniu zimnej wody.
  • Nocleg – miejsce, do którego każdego dnia pielgrzymi z radością zdążają.
  • Odcisk – nieuleczalna choroba na pielgrzymce.
  • Ogony – maruderzy bądź małe grupki realizujące własny program pielgrzymkowy na końcu grupy.
  • Pielgrzymka - jeden wielki odpoczynek przenoszony z miejsca na miejsce, bądź jak kto woli - każdy pielgrzym płci żeńskiej.
  • Piguły – wspaniałe siostry pielęgniarki, dzięki którym możemy dojść do celu.
  • Plebania - miejsce, gdzie księża zdejmują sutanny.
  • Podciąganie - zbieranie grupy do kupy, czyli zwijanie ogonów (zob. ogony) zazwyczaj przez porządkowych. Czynności tej towarzyszy hasło: Dołączamy!!!
  • Pomidorówka - największy smakołyk na trasie pielgrzymki. 
  • Porządkowy - całkiem normalny człowiek, ale tylko na pierwszy rzut oka…
  • Przeprośna górka - magiczne miejsce amnezji pielgrzymkowej, czyli co złego to nie ja.
  • Przewodnik grupy - kapłan, który czuwa nad morale grupy (spowiadając niektórych na końcu kolumny, wtedy bez stuły).
  • Punkt Medyczny – tu można znaleźć pomoc medyczną i radę wszelkiego rodzaju (łącznie ze wskazaniem powrotu do domu lub odwiezieniem do szpitala).
  • Sanepid - służba pielgrzymkowa, która zajmuje się zbieraniem śmieci, a nie nadzorem sanitarno-epidemiologicznym.
  • Schola - bracia i siostry, dzięki którym droga do Częstochowy mija śpiewająco. 
  • Sekretariat - funkcja przypisana do komputera - służba (jednoosobowa, niezależna), bez której Przewodnik Pielgrzymki zginąłby.
  • Siostra - każdy pielgrzym płci pięknej, czyli jak kto woli - pielgrzymka.
  • Stodoła – dzięki niej na noclegu doświadczysz bliskich spotkań z naturą (czytaj: myszy, robaki, siano)
  • Sumienie – wewnętrzny głos nakazujący kierownikowi zrobienie postoju pielgrzymki.
  • Szarpidrut – brat, szarpiący bez opamiętania struny gitary aż do chwili, gdy Przewodnik powie mu : Uspokój się!
  • Szef porządku – tak naprawdę jedyny człowiek, który wie, gdzie w danym momencie powinna być pielgrzymka, ma władzę likwidowania odpoczynków oraz wie, która grupa jako pierwsza wejdzie na Jasną Górę. Zwykle uzbrojony w głośnomówiącą krzykaczkę (tubę).
  • Szuranie - ulubiony sposób stawiania nóg na piaszczystej drodze. 
  • Tubowy - pielgrzym niosący tubę lub osoba odpowiedzialna za wyznaczanie osób do noszenia tub.
  • Tuptanie - podstawowy krok pielgrzyma przy wejściu na asfalt z piaszczystej, leśnej drogi.
  • Wpisowe - opłata, którą uiszcza każdy pielgrzym idący na pielgrzymkę,
  • Zakładamy skarpetki! - hasło oznajmujące, że za pięć minut kończy się odpoczynek.
  • Zapraszamy na pół czarnej - "lewa wolna" w odniesieniu do asfaltu.
  • Znaczek - oznakowanie pielgrzyma służące do: - przekłuwania (wbrew zdrowemu rozsądkowi) bąbli; - przyrząd nawigacyjny, przypominający pielgrzymowi, do której grupy się zapisał.

 

Źródło: Praca zbiorowa pod red. ks. Zygmunta Malackiego "Ku Jasnej Górze",

wyd. Archidiecezji Warszawskiej 1998,

zespół redakcyjny: Anna Borkowska, Marzena Czapczyk, Paweł Jakub Kaleta,

ks. Zygmunt Malacki, Krystyna Szczerbińska, Jacek Szczerbiński, Ewa Anna Zając 

Kontakt

Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę
Diecezja Zamojsko-Lubaczowska

Dyrektor pielgrzymki
ks. Marek Mazurek

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.